Αγγελάκι όντως έχει ωραίους στίχους γ'αυτό το ανέβασα κι εγώ,Oι Jethro tull ηταν πάντα οι αγαπημένοι μου εκείνης της παλιάς καλής εποχής..σταθερή αξία.Καλό σου βράδυ και καλή εβδομάδα σε όλους μας.Φιλιά και από εμάς.
Kαλησπέρα Τ.Α.G Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια,η αλήθεια είναι οτι μεγάλωσα με αυτού του είδους την μουσική που πάντα θα αγαπώ.Το rock της εποχής εκείνης και ειδικά την δεκαετία του '70 έβγαλε μεγάλες μπάντες και πολύ μεγάλους καλλιτέχνες.Το rock πέρα απο μουσικό είδος είναι και τρόπος ζωής και αυτό ήταν και ένα από τα μηνύματα του woodstock.Σ'ευχαριστώ για το πέρασμά σου από εδώ.καλό σου βράδυ.
Άκουσα Rock και μπήκα... (ξανά):-) Ευχαριστώ και για τη δική σου επίσκεψη (απάντησα ήδη στο σχόλιό σου) αλλά επίσης ευχαριστώ που, σήμερα, λόγω του blog σου (και του Ian Anderson) αποφάσισα επιτέλους να ψάξω πιο επισταμένα για να μάθω πως ανεβάζει βιντεάκια σε ένα blog. Σιγά την ανακάλυψη θα μου πεις... αλλά εμένα με βασάνιζε αρκετό καιρό και σήμερα επέμενα:-) Κι εγώ με αυτή τη μουσική μεγάλωσα, παιδί από τα μέσα της δεκαετίας του '60 είμαι. Βέβαια όταν πρωτοάκουσα Rock και Hard Rock το '77 ήδη ήταν αργά για πολλούς καλλιτέχνες και συγκροτήματα γιατί πολλοί είχαν χαθεί στο μεταξύ... άλλοι γιατί έγιναν αστερόσκονη και άλλοι γιατί "δεν τα βρήκαν" και διαλύθηκαν. Παρ' όλα αυτά το μικρόβιο το "έπιασα" κι όσο κι αν λοξοδρομήσω πάλι εκεί γυρίζω... Κι επειδή αναφέρθηκες στο Woodstock ελπίζω να βρω ένα συγκεκριμένο τραγούδι που μιλάει για εκείνο το 3ήμερο και να το βάλω στο blog. Ήταν να μην πάρω φόρα:-)... Καλό σου βράδυ- Άννα
Το rock εμπεριέχει μέσα του την έννοια του κλασσικού,γι'αυτό και χρόνια μετά ακούγεται και απο τις νεώτερες γενιές.Τι και αν έχουν διαλυθεί συγκροτήματα,τι και αν καλλιτέχνες όπως ο Ηendrix o Morrison,η Janis Joplin έφυγαν νωρίς,ενώ είχαν πολλά να δώσουν ακόμη.Το rock ήταν είναι και θα είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο με πολύ δυναμική τέτοια που μερικοί θέλησαν να την καπελώσουν για δικλος τους όφελος.Οσον αφορά τον ian Anderson..μία ορχήστρα μόνος του,οι δε μουσικές του φόρμες ακόμη και σήμερα αποτελούν σημείο αναφοράς απο νεώτερους καλλιτέχνες.Ενα κλίκ στο youtube και θα βρείς τα πάντα για το woodstock.To μικρόβιο του rock δεν σ'αφήνει να λοξοδρομήσεις ποτέ.Καλό βράδυ και σε σένα.
Λυκάκι, μας έστειλες στο ροκ του παρελθόντος μας... το ξέρεις οτι ένα από τα πολλά που θαυμάζω και αγαπάω σε σένα,είναι οι απίστευτες γνώσεις σου στα περισσότερα από τα είδη της μουσικής...-:))
Αγαπημένο μου σπιρτοκουτάκι χρόνια τώρα που είμαστε μαζί γνωρίζεις οτι η καλή ποιοτική μουσική Ελληνική και ξένη αποτελεί ένα απο τα μεράκια μου.Οι γνώσεις μου στην μουσική αποκτήθηκαν σε βάθος χρόνου μέσα απο εμπειρίες και δρόμους- κανάλια που με οδηγούσαν πάντα εκεί στην μουσική και στο πόσο όμορφα σε ταξιδεύει μέσα από τις νότες της.Από τα 15 μου με μία κιθάρα στο χέρι ήμουν,και ένα χαρτί για να γράφω στίχους,και νότες.Ενα από αυτά που αγαπάω και θαυμάζω σε σένα και θα συνεχίσω ν' αγαπώ είναι η υπομονή που δείχνεις όταν απο τα ηχεία του σπιτιού ακούγονται νότες heavy metal...To ξέρω οτι σε αγριεύει λίγο,αλλά τι να κάνουμε που σου έλαχε στην ζωή extreme λύκος ροκάς και heavyμεταλάς..Χμμ...τι θα έλεγες ν'ακούγαμε Ιron Maiden,η Μetallica τώρα..τρέχω με χίλια πρός το stereo..φιλάκια σου αγαπημένο μου σπιρτοκουτάκι..
9 σχόλια:
Δεν το γνωρίζω αλλά μου άρεσε ο στίχος ;)
Καλή εβδομάδα να χουμε
Φιλιά φιλαράκι
Αγγελάκι όντως έχει ωραίους στίχους γ'αυτό το ανέβασα κι εγώ,Oι Jethro tull ηταν πάντα οι αγαπημένοι μου εκείνης της παλιάς καλής εποχής..σταθερή αξία.Καλό σου βράδυ και καλή εβδομάδα σε όλους μας.Φιλιά και από εμάς.
Καταπληκτικό blog και καταπληκτική μουσική!! Επιτέλους, κάπου να βρω μουσική Ροκ των 60's και 70's!!:-) Καλή συνέχεια και καλή εβδομάδα:-) Άννα
Kαλησπέρα Τ.Α.G Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια,η αλήθεια είναι οτι μεγάλωσα με αυτού του είδους την μουσική που πάντα θα αγαπώ.Το rock της εποχής εκείνης και ειδικά την δεκαετία του '70 έβγαλε μεγάλες μπάντες και πολύ μεγάλους καλλιτέχνες.Το rock πέρα απο μουσικό είδος είναι και τρόπος ζωής και αυτό ήταν και ένα από τα μηνύματα του woodstock.Σ'ευχαριστώ για το πέρασμά σου από εδώ.καλό σου βράδυ.
Άκουσα Rock και μπήκα... (ξανά):-) Ευχαριστώ και για τη δική σου επίσκεψη (απάντησα ήδη στο σχόλιό σου) αλλά επίσης ευχαριστώ που, σήμερα, λόγω του blog σου (και του Ian Anderson) αποφάσισα επιτέλους να ψάξω πιο επισταμένα για να μάθω πως ανεβάζει βιντεάκια σε ένα blog. Σιγά την ανακάλυψη θα μου πεις... αλλά εμένα με βασάνιζε αρκετό καιρό και σήμερα επέμενα:-) Κι εγώ με αυτή τη μουσική μεγάλωσα, παιδί από τα μέσα της δεκαετίας του '60 είμαι. Βέβαια όταν πρωτοάκουσα Rock και Hard Rock το '77 ήδη ήταν αργά για πολλούς καλλιτέχνες και συγκροτήματα γιατί πολλοί είχαν χαθεί στο μεταξύ... άλλοι γιατί έγιναν αστερόσκονη και άλλοι γιατί "δεν τα βρήκαν" και διαλύθηκαν. Παρ' όλα αυτά το μικρόβιο το "έπιασα" κι όσο κι αν λοξοδρομήσω πάλι εκεί γυρίζω... Κι επειδή αναφέρθηκες στο Woodstock ελπίζω να βρω ένα συγκεκριμένο τραγούδι που μιλάει για εκείνο το 3ήμερο και να το βάλω στο blog. Ήταν να μην πάρω φόρα:-)... Καλό σου βράδυ- Άννα
Το rock εμπεριέχει μέσα του την έννοια του κλασσικού,γι'αυτό και χρόνια μετά ακούγεται και απο τις νεώτερες γενιές.Τι και αν έχουν διαλυθεί συγκροτήματα,τι και αν καλλιτέχνες όπως ο Ηendrix o Morrison,η Janis Joplin έφυγαν νωρίς,ενώ είχαν πολλά να δώσουν ακόμη.Το rock ήταν είναι και θα είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο με πολύ δυναμική τέτοια που μερικοί θέλησαν να την καπελώσουν για δικλος τους όφελος.Οσον αφορά τον ian Anderson..μία ορχήστρα μόνος του,οι δε μουσικές του φόρμες ακόμη και σήμερα αποτελούν σημείο αναφοράς απο νεώτερους καλλιτέχνες.Ενα κλίκ στο youtube και θα βρείς τα πάντα για το woodstock.To μικρόβιο του rock δεν σ'αφήνει να λοξοδρομήσεις ποτέ.Καλό βράδυ και σε σένα.
Λυκάκι,
μας έστειλες στο ροκ του παρελθόντος μας...
το ξέρεις οτι ένα από τα πολλά που θαυμάζω και αγαπάω σε σένα,είναι οι απίστευτες γνώσεις σου στα περισσότερα από τα είδη της μουσικής...-:))
Αγαπημένο μου σπιρτοκουτάκι χρόνια τώρα που είμαστε μαζί γνωρίζεις οτι η καλή ποιοτική μουσική Ελληνική και ξένη αποτελεί ένα απο τα μεράκια μου.Οι γνώσεις μου στην μουσική αποκτήθηκαν σε βάθος χρόνου μέσα απο εμπειρίες και δρόμους- κανάλια που με οδηγούσαν πάντα εκεί στην μουσική και στο πόσο όμορφα σε ταξιδεύει μέσα από τις νότες της.Από τα 15 μου με μία κιθάρα στο χέρι ήμουν,και ένα χαρτί για να γράφω στίχους,και νότες.Ενα από αυτά που αγαπάω και θαυμάζω σε σένα και θα συνεχίσω ν' αγαπώ είναι η υπομονή που δείχνεις όταν απο τα ηχεία του σπιτιού ακούγονται νότες heavy metal...To ξέρω οτι σε αγριεύει λίγο,αλλά τι να κάνουμε που σου έλαχε στην ζωή extreme λύκος ροκάς και heavyμεταλάς..Χμμ...τι θα έλεγες ν'ακούγαμε Ιron Maiden,η Μetallica τώρα..τρέχω με χίλια πρός το stereo..φιλάκια σου αγαπημένο μου σπιρτοκουτάκι..
τιιιι...???
δεν ακούω...μίλα πιό δυνατά...ppp
Δημοσίευση σχολίου