To λάθος...

Την είδα να στέκεται ατενίζοντας τον ουρανό με βλέμμα γεμάτο απορία,ν'αναρωτιέται αν είδε τον ήλιο και αν την είδε και αυτός.
Με δάκρυα στα μάτια προσπαθούσε να ξορκίσει τους δαίμονές της,να σκίζει την ψυχή της,να χώνει τα νύχια της βαθιά στον χρόνο,για να βρεί που έκανε λάθος.
Την είδα να στέκεται ατενίζοντας την έρημο με βλέμμα γεμάτο απορία,ν'αναρωτιέται αν είδε μία όαση μπροστά της και αν την είδε και αυτή.
Με το μυαλό της στριμωγμένο από την πίεση προσπαθώντας να βρεί που έκανε λάθος.
Κάποιες στιγμές αφηρημένη κοιτούσε προς την πλευρά της θάλασσαςήταν το μόνο που την έκανε να ξεχνά.
Κοιτούσε την θάλασσα προσδοκώντας να φανεί κάποιο σημάδι στον ορίζοντα,μία απάντηση ίσως.
Ρωτούσε τον ανέμο να της πει πως θα μάθει να χαμογελά.
Σαν βράδιαζε κι έβγαινε το φεγγάρι,άκουγε τ'αστέρια να της ψιθυρίζουν ξεχασμένα τραγούδια,μα και πάλι το μυαλό της έψαχνε στις πιο σκοτεινές γωνίες του να βρεί που έκανε το λάθος
Αν το έκανε..
Μερικές φορές προσπαθούσε να εξηγήσει περίεργα σημάδια.
Αλλες πάλι φορές με εκπληξη και τρόμο έβλεπε τα πάντα ν'αλλάζουν γύρω της.
Αρχιζε να καταλαβαίνει σιγά-σιγά ότι δεν υπάρχουν μαγικά ραβδάκια,νεράιδες και ξωτικά.
Ηταν σαν να είχε περάσει από ένα μυστικό πέρασμα που τυχαία δήθεν ανοίχτηκε μπροστά της,από μία διάσταση σε μία άλλη.
Αποτραβιόταν από το παραθύρι της,έκλεινε πίσω της τις βαριές άλικες βελούδινες κουρτίνες και βυθιζόταν στην ασφάλεια της σκοτεινής κάμαράς της.
Ξαφνικά ένα βράδυ ένοιωσε μία απόκοσμη δύναμη να την περιβάλλει,αληθινή? παιχνίδισμα του νου?
Ποιός να γνωρίζει τη κρύβει μία ψυχή που δονείται,ένας νούς που ψάχνει για ένα λάθος.
Αν το έκανε.
Είναι η ώρα που νοιώθει μέσα της το ψύχος όλου του κόσμου.
Ερωτήματα γεννά η σκέψη της, μας σκοτώνει ο Θάνατος?Μας σκοτώνει η ίδια η ζωή?
Μας σκοτώνουν τα αγέννητα όνειρά μας,οι φρούδες ελπίδες μας?
Μία λεπίδα μικρή γυαλιστερή,βυθίζει αργά στην σάρκα της και καταστρέφει κάθε δίοδο που θα έκανε το σώμα της να ζεί,κι έτσι αργά σε μία πορφυρή ζεστή λίμνη αποκοιμιέται..
Κι όμως εσύ μικρή μου δεν έκανες λάθος..
Εκτός και αν λάθος είναι το δίκαιο.
Εκτός και αν λάθος είναι τα όμορφα δειλινά,τ'αστέρια που λάμπουν.
Εκτος και αν λάθος είναι ν'ανατέλλει ο ήλιος.
Εκτός και αν λάθος είναι ν'αγαπιούνται οι άνθρωποι.
Αν λοιπόν ένα από αυτά ή και όλα αυτά μαζί είναι το λάθος σου,τότε το σύμπαν θα σε καταδικάσει να ζεις πάντα με αύτό και όπου και αν είσαι θα ζείς και θα υπάρχεις πάντα ευτυχισμένη.

                                                         ΝΟΣΤΟΣ