Η ΠΙΟ ΚΑΛΗ ΠΑΤΡΙΔΑ...???

Δεν τα 'περνε τα γραμματα ο Μανωλιος,ηταν αρχες της δεκαετιας του '70,οταν ανοιξε η πορτα της ταξης και μπηκε μεσα ο διευθυντης του σχολειου μαζι με ενα αγορι.
-Να σας συστησω τον νεο σας συμμαθητη,τον Μανωλη Φραντζεσκακη
Μετα τα σχετικα καλοσωρισματα ο Μανωλιος οπως τον φωναζαμε εκατσε στο καινουριο του θρανιο.
Επαρχιωτοπουλο,δεν ειχε περασει πολυς καιρος οπου η οικογενεια του αφησε ενα ορεινο χωριο της Κρητης για ν'αναζητησει μια καλυτερη τυχη στην πρωτευουσα.
Ο Μανωλιος λοιπον δεν αργησε να γινει το"παιχνιδι" των συμμαθητων του..ηταν διαφορετικος,με εκεινη την ιδιατερη Κρητικη προφορα του..ακομη και οι δασκαλοι πολλες φορες τον πειραζαν..
- Ε Μανωλιο απο που εισαι μωρε απο την Κυπρο??
-Οι μωρε..Ελληνας ειμαι,μα θες ειμαι πρωτα Κρητικατσι,και μετα Ελληνατσι..απαντουσε ο Μανωλιος γεματος περηφανια.
Δεν αργησε να μας κερδισει ολους συμμαθητες και δασκαλους,ηταν καλος προσχαρος κουβαλουσε μεσα του μια ψυχικη δυναμη που δεν την ειχε κανεις μας τοτε.
Δεν τα 'περνε τα γραμματα λοιπον ο Μανωλιος και με το ζορι τελειωσε το δημοτικο.
Εμενε στην ιδια γειτονια με μενα πολυ κοντα στο σπιτι μου κι ετσι δεν ειχαμε χασει την επαφη.
Καποια στιγμη ομως χαθηκαμε οπως συμβαινει παντα,το μονο που εμαθα γι'άυτον ειναι οτι ειχε κανει μπαρκο σε καποιο γκαζαδικο.
Χρονια μετα στα μεσα της δεκαετιας του 2000 βρεθηκαμε,ειχαμε παει για ρακι σε ενα Κρητικο στεκι..θυμηθηκαμε τα παλια γελασαμε,κουβεντα στην κουβεντα πιασαμε και τα πιο σοβαρα θεματα.
- Με τι ασχολεισαι τωρα βρε Μανωλιο τον ρωταω..
_Ηντα μα θες να σου πω τωρα?Ειχε αναβολεμα (ανηφορα) η ζηση μου.Επηα στα καραβια..και κατοπι εβγηκα στο Αμερικα,με τα λεφτουνια απο τα μπαρκα μου αγνοιξα ενα μικρο φαγαδικο με Κρητιτσες  λιχουδιες στο Αστορια.. τα λεφτουνια φεραν αλλα και μενα η καρκανα μου(η κεφαλη μου)ποτες δεν ησυχαζει αγνοιξα αλλα δυο.
_ Μπραβο βρε Μανωλιο του αποκριθηκα.Δευτερη πατριδα λοιπον το Αμερικα για σενα..
_ Σωπαινε μωρε κουζουλε..πρωτα η Κρητη μετα η καρδια αυτες ειναι οι πατριδες μου.
 μη με θωρεις ετσα..δεν αγλαξα βρε,εμεις οι Κρητικοι δεν αλλαζουμε ποτες,κουβαλαμε μεσα μας αυτην την κουζουλαδα.το ξερεις καλα που εισαι κι εσυ Κρητικατσι.Αιμα αλλοιωτικο,καυτο, κουζουλεμενο ρεει μεσα μας...μανιζουμε(θυμωνουμε) μα θες ευκολα,μα αγαπαμε πλιο δυνατα.
_ Το ξερω Μανωλιο,το ξερω..μυστηρια ρατσα εμεις οι Κρητικοι..χαιρομαι για σενα που εχεις πετυχει στην ζωη σου..
_ Βαρεθηκα μα θες Γιαννιο και ειπα να αρνευσω(ησυχασω).Θελω να βανω μια τελιτσα στην ζωη μου..να γινει η ζηση μου αξεγνη(ηρεμη-ανεμελη).
-Και με τις τελιτσες βρε Μανωλιο θα γινει η ζηση σου αξεγνη? η ζωη ειναι ρισκο,και θελει παντα αγωνες για το καθε τι, ετσι την χαιρεσαι.Η τελεια σηματοδοτει ενα τελος.
_ Θωρω σε δεν αλλαξες διαολε,ανταριασμενος και μανισμενος σαν και τοτενες στην πρωτη μας γνιοτη.
_ Παντα Μανωλιο, δεν αλλαζουν οι ανθρωποι,αμα γεννηθεις με στραβο μυαλο παει... τσουκος θα μεινεις παντα.
Καπου εκει σταματησε αποτομα αυτη κουβεντα καθως ηλθαν και αλλοι φιλοι παλιοι στην παρεα..
Πριν λιγες ημερες χτυπα το τηλεφωνο..ηταν ο Μανωλιος απο το Αμερικα.
-Γιαννιο ηντα καμεις μωρε κουζουλε?? Μαθαινω ασχημα μαντατα για την Πατριδα..να σου πω να ερθεις εδω να ανατρανισεις μωρε λιγο?..
-Οχι μωρε Μανωλιο δεν μου παει εμενα το Αμερικα..δεν του πηγαινω κι εγω.
_ Εσεις μωρε οι γραμματιζουμενοι φαγατε τον κοσμο..μου αποκριθηκε..αφου μιλησαμε λιγο για τα σχετικα της κρισης,ειπαμε να τα πουμε καποια αλλη φορα απο κοντα συντομα.
Εμεινα για λιγο με ενα αιωρο ακουστικο στο χερι να ανασαλευω στο μυαλο μου τις κουβεντες του Μανωλιου..εμεις οι γραμματιζουμενοι λοιπον...Οχι ολοι μωρε κατι γραμματιζουμενοι τραπεζιτες χαρτογιακαδες φεραν τον κοσμιο πανω κατω..οχι ολοι μωρε!!!! πεντε νοματαιοι ειναι ολοι κι ολοι με εκατο παρατρεχαμενους δηθεν πολιτικους που κανονιζουν τις τυχες του κοσμου...μωρε μηπως ειχε δικιο ο Μανωλιος?? μονη πατριδα η καρδια μας που λεει και ο ποιητης, και μια ζωη μεσα σε τελειες,ανω, κατω, παυλες,ανω-κατω τελειες,θαυμαστικα,αποσιοποιητικα,με αυτα μαθαμε να ζουμε,και τωρα που ηλθαν στην καρδια μας τα ερωτηματικα γενικως, αυτη ψαχνει απαντησεις στα αδιεξοδα...

Oσο για το Αμερικα ειπαμε καλυτερη πατριδα η καρδια,που ειναι δεμενη με πεπρωμενο βαρυ μα ομορφο εδω που δεν μπορω μα και δεν θελω ν'αλλαξω μεσα της ζω και πεθαινω και ξαναγεννιεμαι και ταξιδευω μαζι με το πεπρωμενο μου..ασυνορος ταξη στο συμπαν.

                                                                 ΝΟΣΤΟΣ