μαρτυρας ενοχων μυστικων..
αντιστεκομαι,υπομενω,γελω ψευτικα σαν κλοουν στη σκηνη..
αναμενοντας την καθαρση σε θειο δραμα..
Βραδιασε νωρις,στο φως του κεριου σκεψεις σκιες κατακλυζουν το δωμα.
και οι ελπιδες μου σαν να ξεδιψω την διψα μου σε αδειο ποτηρι
ολα γυρω μου ειδωλα σε καθρεφτη, θολα κι απομακρα
σαν να μην υπαρχει χρονος ειναι,σαν να συμβαινουν τα παντα την ιδια στιγμη.
Αποκοιμηθηκα σε ακουγα που γελουσες ομως,ανυποψιαστα,για τον κινδυνο του δικου μου εγκλωβισμου
Ενας κλοουν ειμαι που γελω τρεχω και κανω τα κολπα μου στη σκηνη
μα η ψυχη μεσα μου,κανει παντα τις ιδιες διαδρομες, μετρα παντα
την ιδια απουσια,τα ιδια ενοχα μυστικα,την ιδια ενοχη σιωπη...
κι ενα ψευτικο χαμογελο στο προσωπο μου,στο προσωπο σου.
"Σκορπιες σκεψεις"ΑΝΟΙΞΗ 96
ΝΟΣΤΟΣ
2 σχόλια:
από γέννηση κόσμου, πάντα έτσι ο κλόουν… ένα κλαυσίγελο προσωπείο στο απάνθρωπο, πολλές φορές, τσίρκο της ζωής μας…
http://www.youtube.com/watch?v=LvkyPuFCIio
Πόσο μου θύμισες αυτό το τραγούδι!
Την καλησπέρα μου φιλαράκι
Φιλιά πολλά
Δημοσίευση σχολίου