Κυριακή 17 Απριλίου 2011
Εγώ δεν είμαι ποιητής _ Νίκος Παπάζογλου
Σημερα ειχα προθεση να κανω αλλη αναρτηση,αλλα φυσηξε ο Βαρδαρης,και πηρε τον Νικο Παπαζογλου μεσα στην ρωγμη του χρονου,γεμιζοντας το απουσιολογιο της ζωης μας απο ανθρωπους που κοσμουσαν και που θα κοσμουν την ζωη μας με την φωνη τους,τα τραγουδια τους...αλλα και με την ιδια τους την σταση απεναντι στην ζωη,και ο Νικος Παπαζογλου ηταν ενας απο αυτους...
Καλο σου ταξιδι Νικο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
..........
Xαιρετισμούς στον Ρασούλη,
στον Λοίζο, στον Ξυλούρη,
στον Παύλο και στον συνονόματο....
Καλή αντάμωση!
Απουσιες πολλες και σημαντικες γεμιζει η ζωη μας φιλαρακι.Δεν ξερω αν η ζωη ειναι αδικη,αλλα ξερω οτι οσο φευγει τετοια ποιοτητα ανθρωπων μας γινεται ολο και πιο ελλειματικη.
Τημν καλησπερα μου.
Χωρίς όλους αυτούς θα μπορούσαμε να νοιώθουμε "πόνο" ακόμα??
Καλησπέρα!!
Eλιτσα χωριςολους αυτους δεν θα ειχαμε νοιωσει και γνωρισει την εντονοτητα πολλων συναισθηματων.Σιγουρα τα τραγουδια τους,η μουσικη τους,οι στιχοι τους ο τροπος που τα τραγουδουσαν και οι φωνες τους,ηταν αυτα που εδιναν χρωμα και ζωντανια σε καθε μας συναισθημα..την καλησπερα μου κι ευχαριστω για την επισκεψη σου εδω..
θα πω κάτι και μην με παρεξηγήσεις. Η φωνή του δεν θα μου λείψει. με την έννοια ότι θα την ακούω και θα υπάρχει μέσα από τα τραγούδια του. αυτό που θα μου λείψει όμως είναι το ήθος του, η ειλικρίνεια λόγου του, το αθόρυβο μα τόσο έντονο της παρουσίας του, όλα τέλος πάντων τα χαρακτηριστικά που τον έκαναν άνθρωπο σπουδαίο και ξεχωριστό. Και αυτού του είδους οι άνθρωποι, δυστυχώς, δεν μας περισσεύουν…
να είσαι καλά NOSTOS
Δημοσίευση σχολίου