Μιλῶ γιὰ τὰ τελευταῖα σαλπίσματα τῶν νικημένων στρατιωτῶν
Γιὰ τὰ τελευταῖα κουρέλια ἀπὸ τὰ γιορτινά μας φορέματα
Γιὰ τὰ παιδιά μας ποὺ πουλᾶν τσιγάρα στοὺς διαβάτες
Μιλῶ γιὰ τὰ λουλούδια ποὺ μαραθήκανε στοὺς τάφους καὶ τὰ σαπίζει ἡ βροχὴ
Γιὰ τὰ σπίτια ποὺ χάσκουνε δίχως παράθυρα σὰν κρανία ξεδοντιασμένα
γιὰ τὰ κορίτσια ποὺ ζητιανεύουν δείχνοντας στὰ στήθια τὶς πληγές τους
Μιλῶ γιὰ τὶς ξυπόλητες μάνες ποὺ σέρνονται στὰ χαλάσματα
Γιὰ τὶς φλεγόμενες πόλεις τὰ σωριασμένα κουφάρια στοὺς δρόμους
Τοὺς μαστροποὺς ποιητὲς ποὺ τρέμουνε τὶς νύχτες στὰ κατώφλια
Μιλῶ γιὰ τὶς ἀτέλειωτες νύχτες ὅταν τὸ φῶς λιγοστεύει τὰ ξημερώματα
Γιὰ τὰ φορτωμένα καμιόνια καὶ τοὺς βηματισμοὺς στὶς ὑγρὲς πλάκες
Γιὰ τὰ προαύλια τῶν φυλακῶν καὶ γιὰ τὸ δάκρυ τῶν μελλοθανάτων.
Μὰ πιὸ πολὺ μιλῶ γιὰ τοὺς ψαράδες
Π’ ἀφήσανε τὰ δίχτυά τους καὶ πήρανε τὰ βήματά Του
Κι ὅταν Αὐτὸς κουράστηκε αὐτοὶ δὲν ξαποστάσαν
Κι ὅταν Αὐτὸς τοὺς πρόδωσε αὐτοὶ δὲν ἀρνηθῆκαν
Κι ὅταν Αὐτὸς δοξάστηκε αὐτοὶ στρέψαν τὰ μάτια
Κι οἱ σύντροφοι τοὺς φτύνανε καὶ τοὺς σταυρῶναν
Κι αὐτοί, γαλήνιοι, τὸ δρόμο παίρνουνε π’ ἄκρη δὲν ἔχει
Χωρὶς τὸ βλέμμα τους νὰ σκοτεινιάσει ἢ νὰ λυγίσει
Ὄρθιοι καὶ μόνοι μὲς στὴ φοβερὴ ἐρημία τοῦ πλήθους.
4 σχόλια:
"Όρθιοι και μόνοι νες στη φοβερή ερημία του πλήθους"....
Πολύ όμορφο ποίημα...
Καλησπερα σου καλη μου Ερατω..αυτη η φοβερη ερημια του πληθους μεγαλη αλξθεια..και δεν ειναι μονο η ερημια των ανθρωπων σημερα..ειναι η ερημια ενος κοσμου χωρις ελπιδα και με αδιεξοδα παγιδες..ερημοι απο ιδεες λες και στερεψε ακομη και αυτη η δεξαμενη του πνευματικου κοσμου..νυχτωνει νωρις πολυ νωρις στον κοσμο και στις καρδιες μας..καλο σου βραδυ..
Παρόλο που συνήθως υπάρχει απογοήτευση (έστω επιφανειακή), πόνος και θλίψη στα ποιήματά του, πάντα υπάρχει μια αισιόδοξη νότα και αυτή έρχεται από τον ίδιο μέσα σ'αυτό το ποίημα,
"Μα πιο πολὺ μιλώ για τους ψαράδες
Π’ αφήσανε τα δίχτυά τους και πήρανε τα βήματά Του ....κ.λ.π"
Η έντεχνη εναλλαγή απ'την απογοήτευση στην αισιοδοξία είναι αυτό που με συναρπάζει σ'αυτόν...
Καλη σου ημερα φιλε caeser..ετσι ειναι οπως τα λες ο ποιητης μας περναει πρωτα μεσα απο ενα τουνελ πονου θλιψης και απογοητευσης που μοαζει αδιεξοδο και χωρις ιχνος απο φως,που ομως ξαφνικα και με εναν μοναδικο τροπο κανει μια μεταστροφη συναισθηματων και μεσα απο ενα στιχο μας χαριζει την ελπιδα και το ονειρο.Καλη σου ημερα και να εισαι παντα καλα..
Δημοσίευση σχολίου