Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

Γαλατεια Καζαντζακη - Αμαρτωλο..


Στη Σμύρνη Λέλα,
Ηρώ στη Σαλονίκη,
στο Βόλο Κατινίτσα έναν καιρό...
Τώρα στα Βούρλα με φωνάζουν Νίκη...
Ο τόπος μου ποιός ήταν; Ποιοί οι δικοί μου;
Αν ξέρω, ανάθεμά με!
Σπίτι, πατρίδα μου έχω τα μπορντέλα...
'Ως κι οι αθώοι χρόνοι οι παιδικοί μου
θολές σβησμένες ζωγραφιές
κι είναι αδειανό σεντούκι η θύμησή μου!
Το σήμερα χειρότερο απ' το χτες
και τ' αύριο απ'το σήμερα θε νά'ναι...
Φιλιά από στόματα άγνωστα, βρισές
κι οι πολισμάνοι να με τραβολογάνε...
Γλέντια, καβγάδες ώς να φέξει,
αρρώστιες, αμφιθέατρο του Συγγρού
κι ενέσεις 606.
Πνιγμένου καραβιού σάπιο σανίδι
όλη η ζωή μου του χαμού...
Μ' από την κόλασή μου στο φωνάζω:
εικόνα σου είμαι, Κοινωνία, και σου μοιάζω.

4 σχόλια:

D.Angel είπε...

Το σήμερα χειρότερο απ' το χτες
και τ' αύριο απ'το σήμερα θε νά'ναι...
αλλά....

εικόνα σου είμαι, Κοινωνία, και σου μοιάζω.

Τόσο αληθινό!!!!

Καλή εβδομάδα φιλαράκι!
Φιλιά

Unknown είπε...

Είναι γραφτό κάπου να μοιάζουμε

Την καληνύχτα μου

NOSTOS είπε...

Καλησπερα καλο μου φιλαρακι..D.Angel..ετσι ειναι.. εικονα σου κοινωνια και σου μοιαζω..ενας στιχος που περικλειει μεσα του ολη την αληθεια του κοσμου..

NOSTOS είπε...

Meggie μου ..καλησπερα και σε σενα..δυστυχως η ευτυχως ολοι και ολα καπου μοιαζουμε..ακομα και οι στιγμες μας που ερχονται και φευγουν..ακομα και αυτες.